Η συντροφιά ενός κατοικιδίου είναι για πολλά άτομα ένα αναντικατάστατο κομμάτι στη ζωή τους. Ωστόσο, για κάποιους τα πράγματα μπορεί να γίνουν δύσκολα στην περίπτωση που υπάρχει αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα και επιπεφυκίτιδα σε κάθε επαφή με αυτά. Ειδικά για τα κατοικίδια που η διαβίωσή τους γίνεται μέσα στο σπίτι πρέπει κάποιος να έχει υπόψη του ότι δημιουργούνται παράλληλα οι κατάλληλες προϋποθέσεις για αύξηση του αλλεργιογονικού φορτίου των ακάρεων. Τα αλλεργιογόνα των ζώων βρίσκονται στην τρίχα, το δέρμα (επιθήλιο), τα ούρα και το σάλιο που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τοπικό ερεθισμό στο δέρμα (κνίδωση) ή δερματίτιδα (ειδικά σε παιδιά με ήδη επιβαρυμένο ιστορικό ατοπικής δερματίτιδας). Σχετικά με αναφορές σε ράτσες σκύλων που έχουν υποαλλεργικό τρίχωμα τα επιστημονικά μέχρι στιγμής δεδομένα έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει πρακτικά διαφορά ανάμεσα στις ράτσες.

Συμπτώματα   

• Ρινική συμφόρηση ή/και καταρροή και πταρμοί.
• Δακρύρροια, κνησμός, οίδημα οφθαλμικού επιπεφυκότα.
• Συριγμός – δύσπνοια – βήχας.
• Κνίδωση, κνησμός, δερματικά εξανθήματα.

Διάγνωση

• Ιστορικό
• Δερματικές δοκιμασίες
• Εργαστηριακός έλεγχος
• Ρινική και οφθαλμική πρόκληση

Θεραπεία

• Οδηγίες αποφυγής του αλλεργιογόνου – έλεγχος του περιβάλλοντος.
• Συμπτωματική θεραπεία (ρινικά σπρέι, κολλύρια από του στόματος αγωγή με αντιισταμινικά και κορτιζόνη σε έντονα συμπτώματα).
• Ανοσοθεραπεία έναντι του αλλεργιογόνου εφόσον δεν είναι δυνατή η αποφυγή του.