Έχω αλλεργία;
Ti είναι αλλεργία;

Οι αλλεργικές παθήσεις σε παιδιά και ενήλικες μέσα από :

Εξειδίκευση

στη διαγνωστική προσέγγιση

Με γνώμονα τις διεθνείς και ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες ειδική διαγνωστική μεθοδολογία στην προσέγγιση της αλλεργικής νόσου με στόχο τη βελτίωση των συμπτωμάτων και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Επικέντρωση

στην ελάχιστη δυνατή αγωγή με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα

Αναγνωρίζοντας τα αίτια (αλλεργιογόνα και μη ειδικοί παράγοντες) οι οδηγίες πολλές φορές επαρκούν. Λαμβάνοντας υπόψη την τελική διάγνωση, την ηλικία και τη γενικότερη κατάσταση υγείας του ασθενούς προτείνεται η ασφαλέστερη και πιο αποτελεσματική αγωγή.

Εξατομίκευση

των θεραπευτικών προτάσεων

Πέρα από τις συνήθεις φαρμακευτικές θεραπείες άλλοι ειδικοί θεραπευτικοί χειρισμοί (π.χ. ανοσοθεραπεία, μονοκλωνικά αντισώματα, κ.α.) μπορεί μακροπρόθεσμα να είναι αποτελεσματικοί στις περιπτώσεις αναπνευστικής (άσθμα), δερματικής (κνίδωση, αγγειοοίδημα, ατοπική δερματίτιδα) ή συστηματικής αλλεργίας (αναφυλαξία).

Αλλεργικά συμπτώματα

- μια πρώτη εικόνα -

Άσθμα - Ρινίτιδα - Επιπεφυκίτιδα

  • Βήχας
  • Συριγμός(“γατάκια”)
  • Δυσκολία στην αναπνοή
  • Βράγχος φωνής
  • Καταρροή – πταρμοί
  • Ρινική συμφόρηση(“Μπούκωμα”)
  • Υπερευαισθησία σε σκόνη, επιθήλια ζώων, διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες
  • Κνησμός στα μάτια – δακρύρροια, οίδημα

Κνίδωση - Χρόνιος κνησμός - Αγγειοοίδημα - Ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα) - Δερματίτιδα εξ επαφής

  • Κνίδωση συνήθως ολοσωματικά αλλά και εντοπισμένα
  • Αγγειοοίδημα (συνήθως πρόσωπο-χείλη-παλάμες-πέλματα)
  • Κνησμός ολοσωματικά αλλά και εντοπισμένα
  • Υπερευαισθησία σε σκόνη, τροφές, φυσικό περιβάλλον, διαφορές θερμοκρασίας και άλλους μη ειδικούς παράγοντες
  • Αίσθημα “σφιξίματος” στο λαιμό

Αλλεργία σε φάρμακα & τροφές - Αναφυλαξία άγνωστης αιτιολογίας - Αλλεργική αντίδραση σε υμενόπτερα (σφήκα, μέλισσα)

  • Βήχας
  • Δυσκολία στην αναπνοή
  • Βράγχος φωνής
  • Ρινική συμφόρηση (“μπούκωμα”)
  • Κνησμός σε διάφορα σημεία
  • Ερυθρότητα και έξαψη
  • Οίδημα (συνήθως πρόσωπο-χείλη)
  • Κνίδωση
  • Ζάλη
  • Απώλεια αισθήσεων

Ηωσινοφιλία - Ηωσινοφιλικές γαστρεντερικές διαταραχές (π.χ. οισοφαγίτιδα, γαστρεντερίτιδα)

  • Πλήρης απουσία συμπτωμάτων
  • Δυσκολία στην κατάποση
  • Τάση για έμετο
  • Διάρροια, δυσκοιλιότητα
  • Συνύπαρξη εποχικών αλλεργιών (αλλεργική ρινίτιδα ή και άσθμα)
  • Οίδημα
  • Κνίδωση

Ο ειδικός Αλλεργιολόγος

Είναι ο ιατρός με εκπαίδευση και πιστοποίηση για την αξιολόγηση, διάγνωση και θεραπεία του ασθενούς με αναπνευστικές και δερματικές αλλεργίες, καθώς και άλλες συστηματικές διαταραχές με συμπτώματα αλλεργικού τύπου που εμπλέκουν το ανοσοποιητικό (π.χ. τροφική και φαρμακευτική αλλεργία, αγγειοοίδημα, αναφυλαξία σε υμενόπτερα, καθώς και αναφυλαξία αγνώστου αιτιολογίας, ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα), αλλεργική εξ επαφής δερματίτιδα, ηωσινοφιλία, ηωσινοφιλικές γαστρεντερικές διαταραχές κ.α.).

Εκπαίδευση

Μετά από τα έξι έτη της Ιατρικής Σχολής, η λήψη της ειδικότητας της Αλλεργιολογίας απαιτεί την ολοκλήρωση επιπλέον πέντε ετών εκπαίδευσης. Κατά την περίοδο αυτή ο ιατρός αποκτά κατάλληλες γνώσεις και εμπειρία για να αντιμετωπίσει όλες τις αλλεργικές παθήσεις με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο – σύμφωνα με διεθνείς ομοφωνίες και κατευθυντήριες οδηγίες – σε παιδιά και ενήλικες. Τέλος, πιστοποιείται με γραπτές και προφορικές εξετάσεις που καλύπτουν τόσο το ανοσολογικό υπόβαθρο, όσο και την κλινική εικόνα, διάγνωση και θεραπεία των αλλεργικών νοσημάτων, προκειμένου να λάβει επίσημα τον τίτλο του Αλλεργιολόγου.

Η πρώτη επίσκεψη

Ιστορικό

Κατά τη λήψη του ατομικού ιατρικού ιστορικού δίνεται έμφαση σε :

  • – περιβαλλοντικούς παράγοντες (δυνητικά αλλεργιογόνα όπως γύρεις, τροφές, υμενόπτερα, φάρμακα κ.α.),
  •  
  • – συγκεκριμένες συνθήκες (εποχικότητα, εσωτερικοί ή εξωτερικοί χώροι, θερμοκρασία, ηλιακή έκθεση κ.α.),
  •  
  • – ανοσοποιητικό του ασθενούς (π.χ. συχνές λοιμώξεις, εξανθήματα κ.α.).

Είναι αυτό που προσδιορίζει τη σοβαρότητα της νόσου, κατευθύνει για τις κατάλληλες διαγνωστικές δοκιμασίες ανάλογα με τα συμπτώματα και σημεία του ασθενούς, ενώ προϊδεάζει για την ανταπόκριση στη θεραπευτική αγωγή και τις οδηγίες που θα ακολουθήσουν.

Κλινική εξέταση

Ειδικά ευρήματα και σημεία μέσα από την επισκόπηση (δέρμα), τη ρινοσκόπηση (μύτη, φάρυγγας), την ακρόαση (πνεύμονες) και την υπόλοιπη εξέταση κατά συστήματα δίνουν μια πρώτη εκτίμηση της κατάστασης.

Διάγνωση

Ο διαγνωστικός έλεγχος ενδέχεται να περιλαμβάνει: 

  • – ταυτοποίηση του υπεύθυνου παράγοντα ή και της πιθανής ανοσολογικής διαταραχής (δερματικές δοκιμασίες, εργαστηριακός έλεγχος),
  •  
  • – ειδικά πρωτόκολλα προκειμένου για την τελική απόφαση στο πρόβλημα υγείας του ασθενούς (π.χ. τροφική, φαρμακευτική, ρινική και οφθαλμική πρόκληση),
  •  
  • – έλεγχο της αναπνευστικής λειτουργίας (π.χ. σπιρομέτρηση, δοκιμασία μαννιτόλης).

 

Τέλος, μπορεί να προταθούν :

  • – μέτρα αποφυγής (αλλεργιογόνων) και πιο εξειδικευμένα μέτρα ανάλογα με την περίπτωση,
  •  
  • – συμπτωματική θεραπεία με ένα εύρος φαρμακευτικών επιλογών,
  •  
  • – ειδικές θεραπείες (ανοσοθεραπεία, μονοκλωνικά αντισώματα) που σε μακροχρόνια βάση μειώνουν την (αλλεργική) φλεγμονή και λειτουργούν προς όφελος της ποιότητας ζωής του αλλεργικού ασθενούς.