Αλλεργία σε σφήκα/μέλισσα

Τους μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού ο νυγμός (τσίμπημα) από μέλισσα ή σφήκα (υμενόπτερα) προκαλεί τοπικές αντιδράσεις με οίδημα λίγων εκατοστών, ερυθρότητα και αίσθημα καύσου-πόνου. Κάποιοι, ωστόσο, βιώνουν την αντίδρασή τους με διαφορετικό τρόπο που μπορεί να είναι από ήπια μέχρι σοβαρά συμπτώματα-σημεία αναφυλαξίας (σοβαρή αλλεργική αντίδραση). Πρόκειται για χαρακτηριστικά σημεία-συμπτώματα της αλλεργίας στα υμενόπτερα και η γνώμη ενός ειδικού τις περισσότερες φορές απαραίτητη. Δεν είναι πάντα εύκολο να ταυτοποιηθεί το έντομο που προκάλεσε την αντίδραση αλλά μερικές φορές υπάρχουν χαρακτηριστικά σημεία στο ιστορικό του ασθενούς για το είδος του εντόμου που προκάλεσε την αντίδραση.  Παρόλ’ αυτά, το ιστορικό από μόνο του δεν είναι το απόλυτο διαγνωστικό μέσο για το σκοπό αυτό και περαιτέρω έλεγχος είναι απαραίτητος. Ο χρόνος (πέρα από τη βαρύτητα) μέσα στον οποίο προκαλείται μία αντίδραση μετά από νυγμό υμενοπτέρου είναι το βασικό προγνωστικό στοιχείο.

Συμπτώματα   

  • Μεγάλη τοπική αντίδραση. Γύρω από το σημείο του νυγμού αναπτύσσεται μεγάλη σε μεγάλη έκταση οίδημα και ερυθρότητα που μπορεί να έχει ή όχι κνησμό. Ολόκληρο άκρο μπορεί να πρηστεί και να ακινητοποιηθεί λόγω υποδόριου οιδήματος στην εγγύ άρθρωση. Μπορεί να γίνει επικίνδυνη μόνο εφόσον ο νυγμός είναι κοντά στην ανώτερη αεροφόρο οδό. Βάσει βιβλιογραφίας, ένα 5-10% μόνο από τους ασθενείς αυτούς μπορεί να αναπτύξουν συστηματική αντίδραση σε επόμενο νυγμό.
  • Συστηματική αντίδραση. Μπορεί να εμπλέκονται περισσότερα του ενός συστήματα. Το χαρακτηριστικό είναι ότι η αντίδραση επεκτείνεται πολύ πέρα του σημείου νυγμού. Κάποια από τα συμπτώματα μπορεί να είναι :
  • Κνησμός (ολοσωματικός ή σε χαρακτηριστικά σημεία).
  • Κνίδωση ή και αγγειοοίδημα.
  • Δύσπνοια – βράγχος φωνής – αφωνία.
  • Δυσκαταποσία – έμετος – κοιλιακό άλγος – διάρροια.
  • Αίσθημα έντονου άγχους – πτώση αρτηριακής πίεσης – θόλωση όρασης – απώλεια αισθήσεων.


Διάγνωση

  • Ιστορικό
  • Δερματικές δοκιμασίες
  • Εργαστηριακός έλεγχος


Θεραπεία

  • Αποφυγή υμενοπτέρων βάσει οδηγιών για έλεγχο του περιβάλλοντος.
  • Σετ αντιμετώπισης αναφυλακτικής αντίδρασης με αδρεναλίνη.

●  Ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση) στο/-α υπεύθυνο/-α αλλεργιογόνο/-α υμενοπτέρου/-ων.