Οι φαρμακευτικές επιλογές για τα αλλεργικά συμπτώματα είναι πολλές και ποικίλλουν ανάλογα με τη διάγνωση και την ένταση των συμπτωμάτων. Όταν δεν είναι δυνατή η αποφυγή των αλλεργιογόνων ή ειδικών συνθηκών η αμέσως επόμενη επιλογή είναι η θεραπεία των συμπτωμάτων.

Αλλεργική ρινίτιδα & επιπεφυκίτιδα

• Αντιισταμινικά
• Διάφορες μορφές κορτιζόνης
• Αγγειοδραστικές ουσίες

Άσθμα

Δύο είναι κυρίως οι κατηγορίες φαρμάκων για τα συμπτώματα του άσθματος, ενώ οι επιπλέον επιλογές αφορούν στην τροποποίηση του ανοσοποιητικού για πιο μόνιμα και πιο σταθερά αποτελέσματα.

• Βρογχοδιασταλτικά
• Αντιφλεγμονώδη (κορτικοστεροειδή και αντιλευκοτριενικά).

Είναι σημαντικό ασθενείς με άσθμα να έχουν και καλό έλεγχο μιας πιθανής ρινίτιδας, ενώ πέρα από τις προαναφερόμενες κλασικές φαρμακευτικές επιλογές υπάρχει :

• Aνοσοθεραπεία : συμβάλλει στη βελτίωση των συμπτωμάτων σε μια πιο μόνιμη βάση. Η δράση της επέρχεται μέσα σε χρονικό διάστημα εβδομάδων ή και μηνών, η διάρκεια είναι 3-5 έτη με παρακολούθηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα και η αποτελεσματικότητα διαρκεί και μετά τη λήξη της.
• Μονοκλωνικά αντισώματα : στο σοβαρό άσθμα τροποποιούν το ανοσοποιητικό και τα αποτελέσματα φαίνονται μέσα στις πρώτες εβδομάδες έως και μήνες. Aνάλογα με το φαινότυπο του άσθματος και το ανοσολογικό προφίλ του ασθενούς επιλέγεται το πιο κατάλληλο.

Αναφυλαξία

Η γρήγορη χορήγηση της θεραπείας σε περίπτωση αναφυλακτικής αντίδρασης είναι σημείο-κλειδί στην αντιμετώπισή της και περιλαμβάνει :

• Αδρεναλίνη
• Αντιισταμινικά
• Κορτιζόνη

Στις περιπτώσεις ασθματικών ασθενών με ιστορικό αναφυλαξίας λόγω τροφικής, φαρμακευτικής ή αλλεργίας σε σφήκα/μέλισσα είναι απαραίτητο στα φάρμακα αντιμετώπισης αναφυλακτικού επεισοδίου να περιλαμβάνεται και :

• Βρογχοδιασταλτικό

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα φάρμακα στην κλινική πράξη για τις συχνότερες διαγνώσεις, ενώ επιπλέον φαρμακευτικές ουσίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε πιο εξειδικευμένες καταστάσεις και ιδιαίτερες συνθήκες (π.χ. κύηση, ασθενείς με χρόνια νοσήματα κ.α.).

Κνίδωση (οξεία & χρόνια   /    με ή χωρίς Αγγειοοίδημα)

• Αντιισταμινικά
• Κορτιζόνη

Κληρονομικό αγγειοοίδημα

• Δαναζόλη : αναβολικό ανδρογόνο που λόγω παρενεργειών απαιτεί συνεχή παρακολούθηση και εργαστηριακό έλεγχο.
• Τρανεξαμικό οξύ : αντιινωδολυτικό φάρμακο που είναι λιγότερο αποτελεσματικό, αλλά πιο ασφαλές για γυναίκες και παιδιά.
• Ανθρώπινος παράγοντας C1INH [Berinert] : χορηγείται ενδοφλέβια στην οξεία φάση του αγγειοοιδήματος αλλά και προφυλακτικά (π.χ. οδοντιατρικές κι άλλες επεμβάσεις)
• Icatibant [Firazyr] : προσφέρει τη δυνατότητα να αυτοχορηγείται (υποδόρια) από τον ασθενή εύκολα και είναι συνταγογραφούμενο.

Η θεραπεία στο κληρονομικό αγγειοοίδημα αφορά στις κρίσεις, τη μακροχρόνια θεραπεία και τη βραχυπρόθεσμη προφυλακτική θεραπεία και είναι απαραίτητο ο ασθενής να βρίσκεται σε επαφή με το θεράποντα γιατρό προκειμένου να λαμβάνει με ασφάλεια τις σωστές οδηγίες για τη χρήση των θεραπειών. Mονοκλωνικά αντισώματα (lanadelumab [Takhzyro]) αλλά και άλλες θεραπείες όπως η πρώτη προφυλακτική από του στόματος θεραπεία (berotralstat [Orladeyo]) πρόκειται σε πολλές περιπτώσεις να υποκαταστήσουν παλαιότερες όπως τη δαναζόλη και το τρανεξαμικό οξύ με πιο αποτελεσματικό και ασφαλή τρόπο.